Daags na Valentijn startte onze inmiddels derde Architect Roos Anne (zeg maar Roos) Kniest. Na een dik half jaar vroegen we Roos naar haar ervaringen tot nu toe.
“Mijn eerste indruk toen ik hier begon? De sfeer van een knus familiebedrijf, maar met de mogelijkheden van een grote organisatie. Het beste van twee werelden. Ik merkte al snel dat iedereen veel om elkaar geeft. Het gaat in eerste instantie om de mens, de rest kun je aanleren.
Ik moet wel bekennen dat ik in eerste instantie mijn twijfels had toen ik de vacature aangeboden kreeg. Architect bij een bouwbedrijf? Wat kon ik daar nou ontwerpen? Maar tijdens het gesprek met Paul Ticheler (Adjunct-Directeur) bleek al snel dat mijn beeld niet klopte. Het is echt een Design & Build organisatie. En ontwerpen in beton en staal leek me al leuk, maar toen ik hoorde dat we ook in hout bouwen, was ik helemaal om.”
“Ja! In het begin dacht ik ‘waar moet ik beginnen?’. Maar er was weinig druk en ik kon meteen met een concreet project aan de slag. Er was genoeg ruimte om dingen uit te zoeken en de collega’s zijn erg behulpzaam. Het was dus vooral een heel leerzaam begin.
Natuurlijk heb ik net als alle nieuwe collega’s in mijn begintijd ook een dagje op de bouwplaats meegeholpen. Stond ik daar om half zeven ‘s ochtends met drie truien aan vloeren te leggen. En holy shit, wat gaat dat snel! Doen we dit op één dag? Maar heel leuk. Je kunt als architect natuurlijk van alles tekenen, maar het moet wel gebouwd worden. Hoe makkelijk is het voor hen als het werk goed uitgedacht is. “
Dat wist ik inderdaad al vroeg. Het was ergens in het begin van mijn middelbare schooltijd dat ik een plattegrond moest ontwerpen. Daar kon ik mijn creativiteit in kwijt, maar ik moest ook rekening houden met bepaalde richtlijnen. Die combi vond ik zo leuk, daar wilde ik verder mee. Die beperkende voorwaarden maken het werk uitdagend. Dat merkte ik bijvoorbeeld op de TU/e (Technische Universiteit Eindhoven) toen ik een minor Industrial Design deed. Daar kreeg ik zoveel ontwerpvrijheid, dat ik niet goed wist waar ik moest beginnen.
Een publiek gebouw. Een museum bijvoorbeeld of een showroom. Het gaat er mij om dat er veel verschillende typen gebruikers zijn waar je rekening mee moet houden. Dat maakt het complex en daar hou ik van. Oh ja, en een onbeperkt budget graag!
Maar tegen een gebouwontwerp op de Caribbean voor één van de dochterondernemingen van JAJO zou ik ook geen nee zeggen. Reizen vind ik namelijk erg leuk. Andere culturen en nieuwe mensen leren kennen. Als je daar een tijdje werkt, word je ondergedompeld in die cultuur. En natuurlijk ben ik benieuwd wat daar de lokale bouweisen en -regels zijn.
Doen! Je krijgt hier alle ruimte om dingen uit te proberen, maar ook om fouten te maken. Er heerst echt een cultuur van ‘er is meer dan werk alleen’, je krijgt de kans om je persoonlijk te ontwikkelen. Er is zo veel mogelijk, dingen worden gemakkelijk geregeld. Dat valt me nog steeds op.
